ไวยากรณ์พื้นฐาน (Basic Grammar) ของภาษาอังกฤษ

หวังว่าบทความนี้จะช่วยให้คุณมีแนวทางในการฝึกฝนการเขียนและการฟังภาษาอังกฤษอย่างมีประสิทธิภาพครับ ไวยากรณ์พื้นฐาน (Basic Grammar) ของภาษาอังกฤษเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการสื่อสารที่ชัดเจนและถูกต้อง การเข้าใจไวยากรณ์พื้นฐานจะช่วยให้คุณสามารถสร้างประโยคที่มีความหมายและสื่อความหมายได้อย่างมีประสิทธิภาพ นี่คือองค์ประกอบหลักของไวยากรณ์พื้นฐานที่เพื่อนควรจะต้องทำความเข้าใจ ไปเริ่มกันเลย

Basic Grammar

1. ประเภทของคำ (Parts of Speech)

คำนาม (Nouns)

• คำนามทั่วไป (Common Nouns): ใช้เรียกสิ่งของทั่วไป เช่น dog, car, book
• คำนามเฉพาะ (Proper Nouns): ใช้เรียกชื่อเฉพาะ เช่น John, Thailand, Amazon
• คำนามนับได้ (Countable Nouns): สามารถนับจำนวนได้ เช่น apple, car
• คำนามนับไม่ได้ (Uncountable Nouns): ไม่สามารถนับจำนวนได้ เช่น water, information

คำกริยา (Verbs)

• กริยาแท้ (Main Verbs): ใช้แสดงการกระทำหรือสภาวะ เช่น run, speak, be
• กริยาช่วย (Auxiliary Verbs): ใช้ช่วยกริยาแท้เพื่อแสดงรูปแบบของกาล เช่น am, is, have, do

คำคุณศัพท์ (Adjectives)

• ใช้ขยายหรืออธิบายคำนาม เช่น big, blue, happy

คำวิเศษณ์ (Adverbs)

• ใช้ขยายหรืออธิบายคำกริยา, คำคุณศัพท์, หรือคำวิเศษณ์อื่น เช่น quickly, very, well

คำสรรพนาม (Pronouns)

• ใช้แทนคำนาม เช่น I, you, he, she, it

คำบุพบท (Prepositions)

• ใช้แสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำนามกับส่วนอื่นของประโยค เช่น in, on, at, under

คำเชื่อม (Conjunctions)

• ใช้เชื่อมคำ, วลี, หรือประโยค เช่น and, but, because

คำอุทาน (Interjections)

• ใช้แสดงอารมณ์หรือความรู้สึก เช่น wow, oh, ouch

2. โครงสร้างประโยค (Sentence Structure)

ประโยคบอกเล่า (Declarative Sentence)

• ใช้เพื่อบอกเล่าข้อมูลหรือความคิดเห็น เช่น She likes to read.

ประโยคคำถาม (Interrogative Sentence)

• ใช้เพื่อถามคำถาม เช่น Do you like coffee?

ประโยคคำสั่ง (Imperative Sentence)

• ใช้เพื่อสั่งหรือขอร้อง เช่น Please close the door.

ประโยคปฏิเสธ (Negative Sentence)

• ใช้เพื่อบอกปฏิเสธ เช่น I don’t like spiders.

3. การใช้คำกริยาและการผันคำกริยา (Verb Tenses and Conjugation)

ปัจจุบัน (Present)

• Present Simple: ใช้เพื่อบอกความจริงทั่วไปหรือกิจวัตรประจำวัน เช่น I go to school every day.
• Present Continuous: ใช้เพื่อบอกเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นขณะนี้ เช่น She is reading a book.

อดีต (Past)

• Past Simple: ใช้เพื่อบอกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีต เช่น He visited Paris last year.
• Past Continuous: ใช้เพื่อบอกเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในอดีต เช่น They were watching TV at 8 PM.

อนาคต (Future)

• Future Simple: ใช้เพื่อบอกเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เช่น We will travel to Japan next month.
• Future Continuous: ใช้เพื่อบอกเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตและดำเนินต่อไป เช่น I will be studying at 10 AM tomorrow.

4. คำสั่งและการขอร้อง (Imperatives and Requests)

• ใช้คำกริยาในรูปแบบคำสั่งเพื่อบอกให้ทำหรือไม่ทำสิ่งใด เช่น Close the window., Don’t touch that.
• ใช้โครงสร้างคำขอร้องเพื่อแสดงความสุภาพ เช่น Could you please help me?, Would you mind opening the door?

5. คำคุณศัพท์และการเปรียบเทียบ (Adjectives and Comparisons)

การใช้คำคุณศัพท์เพื่อเปรียบเทียบ (Comparative Adjectives)

• ใช้ในการเปรียบเทียบสิ่งต่าง ๆ เช่น This book is more interesting than that one.

การใช้คำคุณศัพท์เพื่อแสดงระดับสูงสุด (Superlative Adjectives)

• ใช้เพื่อแสดงระดับสูงสุดหรือสิ่งที่เด่นที่สุดในกลุ่ม เช่น She is the tallest student in the class.

6. คำบุพบทและการบอกตำแหน่ง (Prepositions and Positions)

• ใช้คำบุพบทเพื่อบอกตำแหน่งหรือความสัมพันธ์ เช่น The book is on the table., She lives in London.

7. คำเชื่อมและการสร้างประโยคซับซ้อน (Conjunctions and Complex Sentences)

การใช้คำเชื่อมเพื่อเชื่อมประโยค (Coordinating Conjunctions)

• ใช้คำเชื่อมเช่น and, but, or เพื่อเชื่อมคำหรือประโยคที่มีความหมายคล้ายกันหรือตรงข้ามกัน เช่น I like tea, and she likes coffee.

การใช้คำเชื่อมเพื่อสร้างประโยคซับซ้อน (Subordinating Conjunctions)

• ใช้คำเชื่อมเช่น because, although, if เพื่อสร้างประโยคที่มีการเชื่อมโยงระหว่างเหตุการณ์หรือเงื่อนไข เช่น He stayed home because he was sick.

8. การใช้สรรพนาม (Using Pronouns)

การใช้สรรพนามแทนคำนาม (Personal Pronouns)

• ใช้สรรพนามเพื่อแทนคำนาม เช่น I, you, he, she, it, we, they

การใช้สรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ (Possessive Pronouns)

• ใช้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ เช่น my, your, his, her, its, our, their

การใช้สรรพนามที่สัมพันธ์กัน (Relative Pronouns)

• ใช้เพื่อเชื่อมข้อมูลและเพิ่มรายละเอียดในประโยค เช่น who, whom, whose, which, that

9. การใช้คำวิเศษณ์ (Using Adverbs)

คำวิเศษณ์บอกเวลา (Adverbs of Time)

• บอกเวลาที่เกิดขึ้น เช่น now, then, later, yesterday, tomorrow

คำวิเศษณ์บอกสถานที่ (Adverbs of Place)

• บอกสถานที่ เช่น here, there, everywhere

คำวิเศษณ์บอกวิธีการ (Adverbs of Manner)

• บอกวิธีการหรืออธิบายว่าการกระทำเกิดขึ้นอย่างไร เช่น quickly, slowly, carefully

คำวิเศษณ์บอกความถี่ (Adverbs of Frequency)

• บอกความถี่ในการเกิดเหตุการณ์ เช่น always, never, sometimes, often

10. โครงสร้างคำถาม (Question Formation)

คำถามใช่หรือไม่ (Yes/No Questions)

• ใช้คำช่วย เช่น is, are, do, does เพื่อสร้างคำถาม เช่น Is she coming?, Do you like pizza?

คำถามที่ใช้คำถาม (Wh- Questions)

• ใช้คำเช่น what, where, when, why, who, how เพื่อถามคำถาม เช่น What are you doing?, Where is he going?

11. การใช้บทสนทนา (Dialogue Usage)

• ฝึกการใช้ไวยากรณ์ในบทสนทนาประจำวัน เช่น การทักทาย, การขอข้อมูล, การแสดงความคิดเห็น เพื่อให้คุณสามารถใช้ไวยากรณ์ได้ในสถานการณ์จริง

12. การใช้รูปประโยค (Sentence Patterns)

• รูปประโยคพื้นฐาน (Basic Sentence Patterns): เช่น ประโยคที่มีประธาน + กริยา + กรรม
• รูปประโยคซับซ้อน (Complex Sentence Patterns): เช่น ประโยคที่มีประธาน + กริยา + กรรม + วลีหรือประโยคย่อย

การทำความเข้าใจและฝึกฝนไวยากรณ์พื้นฐานเหล่านี้จะช่วยให้เพื่อนเก่งภาษาอังกฤษขึ้นหลาย% อย่างแน่นอน