6 วิธีการออกเสียงเวลาพูดภาษาอังกฤษ
ให้ “ชัดเจน ถูกต้อง และ คล่องแคล่ว”
โดยไม่ต้องไปเรียนต่างประเทศ
(ยาวนิดนึง แต่มีประโยชน์มาก
ดูเทคนิคที่ 4-6 ได้ในคลิปถัดไป)
1. คำที่ลงท้ายด้วย -tion
อย่าออกเสียงว่า ชั่น
ให้ออกเสียงว่า เฉิ่น เช่น nation
อย่าออกเสียงว่า เน-ชั่น
ให้ออกเสียงว่า เน้-เฉิ่น
2. คำที่ลงท้ายด้วย -ing
อย่าออกเสียงว่า อิ้ง
ให้ออกเสียงว่า อิ่ง เช่น going
อย่าออกเสียงว่า โก-อิ้ง
ให้ออกเสียงว่า โก๊-อิ่ง
3. คำที่ลงท้ายด้วย -er/-or
อย่าออกเสียงว่า เอ้อ
ให้ออกเสียงว่า เอ่อ เช่น teacher และ color
อย่าออกเสียงว่า ที้ช-เช่อร์, คัล-เล่อร์
ให้ออกเสียงว่า ที้ช-เฉ่อรฺ, คั้ล-เหล่อรฺ
4. คำที่ลงท้ายด้วย -ment
อย่าออกเสียงว่า เม้นต์
ให้ออกเสียงว่า เหม่นทฺ เช่น comment
อย่าออกเสียงว่า คอม-เม้นต์
ให้ออกเสียงว่า ค้อม-เหม่นทฺ
5. คำที่ลงท้ายด้วย -ty -ly -ry
อย่าออกเสียงว่า ตี้, ลี่, รี่
ให้ออกเสียงว่า ถี่, หลี่, หรี่
เช่น city lovely very
อย่าออกเสียงว่า ซิ-ตี้ เลิ้ฟ-ลี่ เว-รี่
ให้ออกเสียงว่า ซิ-ถี่, เลิ้ฟ-หลี่, เฟ้-หรี่
6. คำว่า is/was ถ้าอยู่ในประโยค อย่าออกเสียงว่า อี้ส กับ ว้อส ให้ออกเสียงว่า อิ่ส และ เหวิ่ส
ลองฝึกอ่านสี่ประโยคนี้ดูช้าๆนะครับ
แล้วลองสังเกตว่าการออกเสียงของเราดีขึ้นบ้างมั้ย ?
>>> Peter is a very good teacher teaching at a university in the city center. พี้-เถ่อรฺ อิ่ส อะ เฟ้-หรี่ กุด ที้ช-เฉ่อรฺ ที้ช-ฉิ่ง แอท อะ ยู-หนิ-เฟิ้รฺส-สิ-ถี่ อิน เดอะ ซิ-ถี่ เซ้น-เถ่อรฺ
>>> Sally was a lovely manager working in an apartment near the train station. แซ้ล-หลี่ เหวิ่ส อะ เลิ้ฟ-หลี่ แม้-หนิจ-เจ่อรฺ เวิ้รฺค-ขิ่ง อิน แอน เออะ-พ้ารฺท-เหมิ่นทฺ เนียรฺ เดอะ เทรน สเต๊-เฉิ่น
>>> Terry is a footballer loving to go to a party with his friends. เท้-หรี่ อิ่ส อะ ฟุท-บ่อล-เหล่อรฺ เลิ้ฟ-ฝิ่ง เถอะ โก ทู อะ พ้ารฺ-ถี่ วิth หิส เฟรนดฺสฺ
>>> Richard was a doctor driving to work at a hospital. ริช-เฉิรฺด เหวิ่ส อะ ด๊อก-เถ่อรฺ ไดร๊ฟ-ฝิ่ง ทู เวิรฺคฺ แอท อะ ฮ้อส-ปิ-เถิ่ล
=> คำว่า เดอะ = ด.เด็กออกเสียงโดยเอาลิ้นมาอยู่ระหว่างฟันหน้า
==> th ออกเสียงคล้าย ซ.โซ่ โดยเอาลิ้นมาอยู่ระหว่างฟันหน้า
